Terebinth 2021-3

Terebinth bestaat vijfendertig jaar. Is dat reden voor vreugde, ofjuist voor teleurstelling? De mensen die in 1986 streefden naar ‘herstel van zorg rond dood en rustplaats’ en daarvoor de handen ineensloegen, zijn nu oud of overleden. We weten niet, of zij tevreden (zouden) zijn over de resultaten die Terebinth behaalde. Terebinth richt zich steeds meer op het fysieke funerair erfgoed – voorzitter Bert Lever wijdt er een beschouwing aan. Nog steeds kan erfgoed ‘zomaar’ verdwijnen, Terebinth houdt dat nauwlettend in de gaten.
Nog steeds lijkt veel rond de dood geheimzinnig of eng. Onze jongste redacteur ervaart dat, als ze leeftijdgenoten vertelt over waar ze zich mee bezighoudt.
We verwelkomen Wouter Schrover als redacteur, die samen met Koos Brandon Bravo een nieuwe generatie funerair geïnteresseerden vertegenwoordigt. Zij hebben weer meer belangstelling voor rouw en rouwrituelen en verdiepen zich daar ook in. Misschien denken ze hierover niet heel anders dan Marinus van den Berg, Terebinther van het eerste uur. Korrie Korevaart interviewde hem: hij waarschuwt ons voor ‘consumentisme’ rond het overlijden. Wijze woorden.